Als ik later groot ben. Je kent het wel, dat stemmetje in je hoofd of wat mensen aan je vragen als je klein bent. Wat wil je doen als je later groot bent, dit stemmetje blijft vaak hangen. Dit stemmetje kan de vorm aannemen van: “als ik deze promotie binnen haal of als ik bij dit bedrijf aan het werk mag of als ik deze klant binnen weet te halen.”

We hebben altijd het gevoel dat we tijd hebben. Niet zo zeer dat we genoeg tijd hebben in een dag, want die is er op de één of andere manier altijd te weinig voor de meeste van ons. Meer dat we tijd hebben om nóg te doen wat we altijd al zo graag wilde doen.

Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. 

Ik had ook dat gevoel. Ik werkte keihard voor een goede baan een goed inkomen en dan heb je later wat meer vrijheid om van deze dingen te kunnen genieten. Mij werd keihard duidelijk dat dit niet altijd maar het geval is. Mijn vader werd op het moment dat hij met pensioen ging geconstateerd met de ziekte van Alzheimer. Een super moeilijke periode, maar ook iets wat me liet zien dat je nu moet genieten van het leven.

Genieten van het leven heeft voor iedereen een andere betekenis. Dit betekent ook niet dat je altijd maar vakantie aan het vieren bent, maar dat je doet waar je blij van wordt. Je krijgt dan ook vaak te horen dat je realistisch moet zijn. Maar wat is realistisch? “Zorg voor zekerheid, Doe maar gewoon en niet te gek.” Zijn dingen die je vaak te horen krijgt.

 

Don’t let the noise of others’ opinions drown out your own inner voice – Steve Jobs

Ook deze dingen speelde een lange tijd een rol, ofwel één van de stemmen in mijn hoofd. Door mijn vader die altijd super hard aan het werk was, maar niet zo kon genieten van zijn pensioen dacht ik, ik moet nu gaan genieten van wat kan.

 

Wat heb ik gedaan?
Ik heb na een half jaar goed nadenken (en nee ik zeg niet dat iedereen hier een half jaar voor moet nemen) bedacht wat ik wilde doen. Ik wilde graag bedrijven blijven helpen met mijn marketing en webanalytics kennis, maar het liefste projectmatig. Waarom? Omdat ik dan al mijn energie erin kan stoppen (dit is wat het effect is van een nieuwe omgeving voor mij) en als alles liep weer kon gaan en daarbij kon ik makkelijker mijn eigen tijd plannen. Wat inhoud dat ik 8 maanden per jaar in Nederland aan mijn bedrijf werk en 4 maanden per jaar in het buitenland zit en mensen al skiënd door de bergen gids.

 

Toen ik dit deze plannen voor het eerst ging vertellen aan mensen kreeg ik vaak te horen, maar je hebt toch zo’n goede baan nu? Wat als het niet lukt? Wat als je geen opdrachten krijgt? Mijn reactie was altijd, ik kan altijd nog in een restaurantje op de hoek van de straat gaan werken. Als het niet lukt, maar daar ging ik zelf niet vanuit.

Ik denk dat het soms goed is om na te denken wat je zou doen als je de einddatum van je leven zou weten. Het klinkt een beetje vreemd, maar vaak komen er dan ineens hele andere dingen naar voren. Waar zou je per direct mee stoppen, wat zou je dan gelijk gaan doen of gaan oppakken.

 

Ik blijf mezelf deze vraag stellen, want ook als je doet wat je leuk vindt sluipen er soms dingen in die je minder leuk vindt doordat je je laat leven door de dag en de flow van waar je bedrijf zich automatisch heen brengt.

 

Stel jij jezelf deze vragen wel eens?