|
Stel je niet aan, dat is echt bullsh*t!
Ze keek ons met beduusde ogen aan en vroeg daarna voorzichtig: wat bedoel je precies? Ik keek Nienke in haar ogen aan en vroeg me af of ik te direct was. We kregen namelijk een hele opsomming te horen van allerlei redenen waarom het voor haar niet werkte. En het grootste gedeelte van wat ze zichzelf vertelde was gewoon onzin. We snappen het wel. Het waren goede excuses om achter te schuilen. Het voelt ook veiliger op die manier. Comfortabel. Zodat je niet hoeft te falen.. Maar doordat ze zichzelf deze onzin bleef vertellen had ze sowieso al gefaald. Er was geen ruimte meer om het anders te doen. Écht locatie onafhankelijk werken werd op deze manier onmogelijk. Ik legde het haar uit en zag het kwartje vallen. Een week later kregen we een berichtje en bleek die nieuwe strategie toch ook voor haar te werken. Heel erg vaak probeert je brein je te beschermen. Je brein wil namelijk niet dat je faalt. En als je iets spannends, nieuws of anders gaat doen is er altijd een mogelijkheid dat het anders loopt dan je denkt. Je weet het immers niet. Je hebt het nog niet gedaan. Het enige moment waarop dit echt schadelijk is, is als het je tegenhoudt om dromen en doelen werkelijkheid te maken. Omdat je zelf overtuigd bent van de excuses die je hebt. Het is ook oprecht moeilijk om het op een andere manier te zien en te geloven. Het probleem is, als jij het anders wilt dan dat je nu hebt, dan zal je ook iets anders moeten doen dan dat je nu doet. Dus daarom mijn vraag.. Wat vertel jij jezelf dat echt bullsh*t is en je tegenhoudt in het behalen van je doelen? |
